Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/18412 Esas 2020/13251 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18412
Karar No: 2020/13251
Karar Tarihi: 22.10.2020

Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/18412 Esas 2020/13251 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık için verilen beraat kararlarını yerinde buldu ve temyiz isteğini reddetti. Ancak, sanık tarafından katılanlara yönelik hakaret suçu kapsamında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın temyiz edilmesi üzerine, uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulması gerektiği belirlendi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve yargılama sürdürülmek üzere dosya esas/hüküm mahkemesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra
- TCK'nın 106/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253/3-son cümlesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri.

4. Ceza Dairesi 2016/18412 E. , 2020/13251 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, katılan sanık ..."nun, 15 yaşındaki kızı ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan, sanık ..."a verilen beraat kararını yasal temsilci olarak temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanık ..."nun, katılan ..."a yönelik tehdit suçundan verilen beraat, sanık ..."ın, katılan ..."na yönelik sair tehdit, katılan ... ..."ye yönelik kasten yaralama eylemlerinden verilen beraat ve katılan ..."na yönelik hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlara yönelik katılan sanıklar ... ve ..."nun temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B-Sanık ..."nun, katılan ..."a yönelik hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair temyize gelince ;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, TCK"nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde düzenlenen ve sanık ... hakkında beraat kararı verilen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlendiğinin iddia edilmesi nedeniyle uzlaştırma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, yüklenen suç yönünden uzlaştırma işlemi uygulanarak, sonucuna göre sanık ..."nun hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar ... ve ..."nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.