Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12544 Esas 2018/4370 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/12544
Karar No: 2018/4370
Karar Tarihi: 06.06.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12544 Esas 2018/4370 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bankadan kaybedildiği iddia edilen 4 adet senet bedeli olarak 2.000 TL'nin tahsili talep edilmiş ancak senetlerin iptaline karar verilmiş ve karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir. Karar tarihi olan 15.12.2015 itibariyle kesin kararların temyiz sınırı miktarı olan 2.080 TL'nin altında kalması nedeniyle davalının temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: HUMK'nın 427/2. maddesi, 5219 sayılı Kanun'un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren hükmü, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı.

11. Hukuk Dairesi 2016/12544 E. , 2018/4370 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/12/2015 gün ve 2015/167-2015/436 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK"nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 15.12.2015 itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacı vekili, davalı banka tarafından kaybedildiği ileri sürülen 4 adet senet bedeli olarak 2.000 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonunda senetlerin iptaline karar verilmiş olması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulmuştur. Bu durumda, dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre davalı yönünden temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 06/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.