Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2440 Esas 2020/140 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2440
Karar No: 2020/140
Karar Tarihi: 01.06.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2440 Esas 2020/140 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik suçlamasıyla yargılanan sanıklar hakkında karar verdi. Sanık ... hakkında beraat kararı verilirken, sanıklar ... ve ... ise TCK'nın 43/1,62,52,53 maddeleri gereğince mahkum edildi. Ancak, suç tarihlerinin yanlış belirtilmesi sebebiyle sanıklar lehine değerlendirme yapılarak suç tarihinin 01/02/2008 olarak kabul edildiği ve bu tarih ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin bozulmasına ve sanıklar hakkındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- CMK'nın 223/2-e maddesi: Beraat
- TCK'nın 43/1,62,52,53 maddeleri: Mahkumiyet
- TCK'nın 241/1 maddesi: Tefecilik suçunun cezası
- TCK'nın 66/1-e ve 67/4 maddeleri: Dava zamanaşımı süresi
- CMUK'nın 321. maddesi: Hükümlerin bozulması
- CMK'nın 223/8. maddesi: Kamu davalarının düşmesi
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Hükmün bozulması
- 5271 Sayılı CMK'nın 223/8. maddesi: Kamu davalarının düşmesi

9. Ceza Dairesi 2020/2440 E. , 2020/140 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hükümler :Sanık ... hakkında CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat, sanıklar ... ve ... hakkında TCK"nın 43/1,62, 52, 53, madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında sanıklar ... ve ... bakımından son ödünç paranın verildiği 01/02/2008, sanık ... bakımından son ödünç paranın verildiği 15/08/2007 tarihleri yerine 2008 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanıkların üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, dava konusu somut olayda, sanık ... bakımından son ödünç paranın verildiği 15/08/2007, sanıklar ... ve ... bakımından son ödünç paranın verildiği Şubat 2008 tarihinde meydana geldiği, kesin olarak saptanamaması nedeniyle sanıklar lehine değerlendirme yapılarak suç tarihinin 01/02/2008 olarak kabul edilmesi gerektiği ve belirtilen tarihler ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 01/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.