Esas No: 2021/18833
Karar No: 2022/1783
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/18833 Esas 2022/1783 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar, nitelikli cinsel saldırı suçundan yargılanan sanığın istinaf başvurusunun reddedilmesine yönelik Idare Mahkemesi kararı temyiz edildi. Bölge Adliye Mahkemesi, savunma ve iddia yetkileri tarafından yapılan temyiz itirazlarına dayanarak, ilk derece mahkemesinin kararının tamamen reddedilmesi gerektiğini belirtti. İlk derece mahkemesinin temel ceza belirlemesi sırasında alt sınırın altında bir ceza belirlemesi yaparken, gerekçesiz somut nedenler göstermemesi ve takdiri indirim uygulaması yaparken yetersiz bir gerekçe sunması nedenleriyle, idari mahkeme tarafından kararı bozuldu. Kanunlar arasında bahsedilen maddeler, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi ile 62. maddesinde düzenlenen takdiri ceza uygulamaları hakkında bilgi veriyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.01.2020 gün ve 2018/271 Esas, 2020/20 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında müsnet suçtan dolayı 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile aynı Kanunun 3. maddesinin birinci fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenleme gözetilerek mahkemece maddede yer alan alt ve üst sınırlara göre temel ceza alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle belirlendiği sırada denetime elverişli somut gerekçeler gösterilmesinin zorunlu olduğu nazara alınmayıp, bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde uygulama yapılması,
5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirimin uygulanması hususundaki kararların da gerekçeli olmasının zorunlu olduğu ve bu kapsamda kanun maddesinde yer alan bazı tabirlerin tekrarlanması şeklindeki açıklamanın kanun koyucunun aradığı anlamda kanuni ve yeterli gerekçe niteliği taşımadığı gözetildiğinde ilk derece mahkemesince bu hususta denetime elverişli gerekçe içerecek şekilde hüküm kurulması gerekirken “..sanığın dosyaya yansıyan olumsuz kişilik özellikleri dikkate alınarak..” denilmek suretiyle anılan madde tatbik edilmeden hüküm kurulması karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 23.06.2020 gün ve 2020/492 Esas, 2020/500 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
