MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/04/2016 tarih ve 2014/543-2016/74 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin mobilya mutfak sektöründe ... Mobilya adıyla hizmet verdiğini, müvekkilinin "... ... Mobilya Mutfak" markasının tescili istemi ile ..."ne başvurduğunu, başvurunun 2012/93256 numarası ile kaydedildiğini, müvekkilinin markasının ilanına davalı ..."ün itiraz ettiğini, başvurunun Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından reddedildiğini, ret kararına karşı itiraz ettiklerini ancak itirazlarının YİDK tarafından da reddedildiğini, 2011/47224 sayılı "...mob mobilya -mutfak-dekorasyon" ibareli marka gerekçe gösterilerek, her iki markada da ortak ayırt edici unsur olarak "..." ibaresinin yer alması nedeniyle benzer markalar olarak değerlendirildiğini, tescili istenen markadaki asli ve ayırt edici unsurun "..." kelime grubu olduğunu, müvekkilinin ... Mobilya isimli işyerinin davalı ..."den devralındığını, davalının kötüniyetli olarak aynı faaliyet konusu üzerinde yeni bir işyeri açıp adına marka tescili yaptırdığını ileri sürerek marka tescil başvurusunun reddine ilişkin YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, YİDK kararının, hukuka ve usule uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şahıs vekili, davacının asıl maksadının da "..." ibaresini kullanmak olduğunu, müvekkilinin "..." ismini 30 yıla yakın bir süredir kullandığını, davacı ile müvekkili arasında 18.11.2009 tarihli "satış protokolü" başlıklı sözleşme akdedildiğini, davacının "..." ismini 01.01.2010 tarihine kadar kullanacağının taraflar arasındaki anlaşma ile sabit olduğunu, davacının bu sözleşmeye uymayarak isim hakkını da almış gibi müvekkilin tescilli markasını kullanmaya başladığını, davacının kötü niyetli olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, 2012/93256 başvuru numaralı “... ... mobilya mutfak” ibareli marka ile davalıya ait 2011 47224 sayılı “...mob mobilya-mutfak-dekorasyon” ibareli markanın benzer olduğu, davaya konu marka başvurusunda yer alan tüm mal/hizmetlerin davalının redde mesnet göstermiş olduğu markanın mal/hizmetleri ile aynı olduğu, bu emtialar yönünden taraf markaları arasında 8/1-b maddesi anlamında iltibas oluştuğu, davacı açısından bir müktesep hakkın varlığından söz edilemeyeceği, davalıya ait tescilli marka ve ticaret unvanına rağmen davacı adına tescil ettirilmek istenen dava konusu marka başvurusunun reddine yönelik YİDK kararının yerinde olduğu, dava konusu marka başvurusunun kötü niyetli bir başvuru olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.