MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, suçun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle arttırım yapılırken, suç tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile değişik TCK"nın 143. maddesi uyarınca, yarı oranında arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/3 oranında artırım yapılmak suretiyle eksik ceza tayini ve müştekinin ikametinden çalınan altın ziynet eşyalarının polislerce, olay yerinden kaçmakta iken kovalamaca sonucu yakalanan sanığın üzerinde ele geçirilerek müştekiye iade edildiği, müştekinin ikametinden çalınan 350,00 TL paranın ise kovuşturma aşamasında sanığın ailesi tarafından müştekiye ödendiğinin anlaşılması karşısında, müştekiden kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızasının bulunup bulunmadığı sorulmadan eksik incelemeyle sanık hakkında TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından; sanığın hırsızlık suçunu işlemek amacıyla rızası hilafına müştekinin ikametine geceleyin girmesi şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesinde müstakil bir suç olarak tanımlanan konut dokunulmazlığını ihlal suçunu oluşturduğu nazara alınarak sanık hakkındaki temel cezanın doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesiyle temel ceza belirlenip daha sonra aynı Kanun maddesinin (4.) fıkrasıyla artırım yapılması, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 01.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.