MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan gelen olmadığından incelenmenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı ile aralarında 25.1.2000 tarihinde devre mülk satış sözleşmesi düzenlendiğini, sözleşme bedelini peşin ödediğini, sözleşmenin 10. maddesi gereğince ikinci yılın sonunda sözleşmeden vazgeçtiğini bildirip, ödediği parayı %30 karı ile talep ettiğini, ancak 12.000 euro dışında ödeme yapmadığını ileri sürerek, bakiyesi 67.761 euronun 15.2.2002 tarihine kadar işlemiş faizi ile birlikte toplam 94.214 euronun faizi ile tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak, 49.355 euro sözleşme bedeli ile dava tarihine kadar işlemiş faiz 16.403,79 euronun davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden Tarifede belirlenen oranlarda nisbi olarak karar ve ilam harcı alınacağı Harçlar Kanunu gereğidir. Karar ve ilam harcı haksız çıkılan yani mahkum edilen miktara göre verildiğinden kazanılan ve kaybedilen miktara göre taraflar arasında paylaştırılamaz. İki tarafın haklı çıkma durumuna göre, yargılama giderlerinin taraflar arasında paylaştırılacağına ilişkin HMUK’nun 417. maddesi hükmü yargılama harçları için uygulanmaz. Bu nedenle mahkemece dava kısmen kabul ve kısmen reddedildiğine göre, davanın kabul edilen yani hüküm altına alınan tutarı üzerinden hesaplanan nisbi karar ve ilam harcının davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekir. Mahkemece, yanlış değerlendirme ile davacı tarafından yatırılan harcın kabul ve red oranına göre taraflar arasında paylaştırılmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK.nun 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda 1.bentte yazılı nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2.bentte yazılı nedenlerle temyiz olunan mahkeme kararının “Hüküm” başlıklı bölümünün 5. Bendindeki "...davacı tarafından temyiz öncesi yapılan 2.729,30 TL. Nisbi harç , 14,00 Tl. Başvuru harcı .." ibarelerinin silinmesine, yine 3. Satırındaki " 3.494,40 TL." silinerek yerine " 765,00 TL " rakamının yazılmasına yine son satırındaki " 2.376,19 TL. " rakamının silinerek yerine " 510,95 TL. " rakamının yazılmasına hükmün bu şekilde değiştirilmiş ve düzeltilmiş haliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcın istek halinde iadesine, 04/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.