16. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2577 Karar No: 2019/4853 Karar Tarihi: 09.07.2019
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/2577 Esas 2019/4853 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olması suçuyla yargılanması sonucunda verilen hükümle ilgili olarak yapılan temyiz başvurusunu esastan reddetti. Mahkeme, sanığın çocuklarını örgüte müzahir okula göndermenin örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceğini belirledi ve yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığına, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğine ve yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirildiğine karar verdi. Mahkeme kararında, TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3. ve 5/1, TCK’nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddelerinin uygulandığı belirtildi.
16. Ceza Dairesi 2019/2577 E. , 2019/4853 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3. ve 5/1,TCK’nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri gereğince mahkumiyete dair istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Duruşma istemi içermeyen temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve çocuklarını örgüte müzahir okula göndermenin örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 5. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.