9. Ceza Dairesi 2020/1619 E. , 2020/139 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/2, 62/1, 52, 53 madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Denizli ilinde cep telefonu alım satımı üzerine iş yeri bulunan ve Saraylar Vergi Dairesinin .... vergi kimlik numaralı mükellefi olarak ticari faaliyet gösteren sanığın, dükkanında bulunan POS cihazı ile herhangi bir mal ve hizmet alımı olmadan kart sahiplerinin nakit para ihtiyaçlarını karşılamak ve karşılığında belirli oranlarda komisyon almak suretiyle kredi kartlarından para çekimi yapılmak suretiyle tefecilik suçunu işlediği iddia ve kabul edilen somut olayda; bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-İddianamede suç tarihinin Ocak 2008 - Aralık 2008 olarak belirtildiği, bu tarihlerin sanığın vergi tekniği raporuna konu edilen tarihler olduğunun anlaşıldığı, tanıkların aşamalardaki beyanlarında sanıktan hangi tarihlerde pos cihazından kredi kartı işlemi yapmak suretiyle faiz karşılığı para aldıklarını net olarak belirtmedikleri, zamanaşımı süresinin dolup dolmadığının tayini bakımından suç tarihinin belirlenmesi gerektiği ve tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih olduğu nazara alınarak, tanıkların kredi kartları ile sanığa ait pos cihazından çekim yaptırdıkları tarihlerin tespit edilerek suç tarihinin kesin olarak saptanması ve buna bağlı olarak da zamanaşımı hükümlerinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de;
a-Sanığın gözaltında geçirdiği 1 günlük sürenin gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi ve TCK"nın 63. maddesi uyarınca mahsup kararı verilmemesi,
b-Sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuş olması ve suçtan zarar gören Hazine"nin davaya katılmasına karar verilmiş olması nedeniyle Hazine lehine karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre vekalet ücreti hükmedilmesi gerekirken, Yargıtay 5. Ceza Dairesi"nin 17/03/2016 tarih ve 2013/16604 Esas, 2016/2821 Karar sayılı bozma ilamına konu edilen karar tarihine göre geçerli olan vekalet ücreti takdir edilmesi
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 01/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.