Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5775 Esas 2016/4667 Karar Sayılı İlamı

..

Taraflar arasındaki alacak davasında davacı vekilinin ihtiyati haciz talebinin reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Talep eden vekili, müvekkilinin davalıdan alacağı bulunduğunu, davalının mallarını kaçırma ihtilmali bulunduğunu ileri sürerek ihtiyati haciz talep etmiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre; alacağın yargılamayı gerektirdiği gerekçesi ile talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı talep eden vekili temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre talep eden vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Talep ihtiyati haciz istemine ilişkindir. İİK"nun 257 vd. maddeleri gereğince para borcu alacaklısı rehinle temin edilmemiş bir alacağı için borçlunun yedinde veya üçüncü şahısta olan taşınır ve taşınmaz malları ile alacaklarını haczettilebilir. Ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için tam ispat gerekmemekte olup, mahkemenin alacağın ve ihtiyati haciz sebeplerinin varlığına kanaat getirmesi yeterlidir (İİK"nun 258/1- gerçeğe benzerlik karinesi).
Somut olayda, talep eden, mahkemeye alacağın varlığına kanaat getirilecek yeterli delil sunamamıştır. Mahkemece, bu sebepten dolayı talebin reddi gerekirken, gerekçe sayılmayacak nitelikte" alacağın yargılamayı gerektirdiği" gerekçesi ile talebin reddi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün HUMK"nın 438/son maddesi gereğince gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle talep eden vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle sonucu itibariyle doğru olan kararın değişik gerekçeyle ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.