ESAS NO :....
KARAR NO : ...
T.C.

...Hukuk Dairesi

ESAS NO : ...
KARAR NO : ...


... İ L A M I

MAHKEMESİ : ...
TARİHİ : 01/07/2015
NUMARASI : 2014/212-2015/770
DAVACILAR : 1..... 2-... vek.....
DAVALI :...

Taraflar arasındaki menfi tespit-istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacılar vekili, müvekkili ...."in kredi kartı borcunu ödeyememesi üzerine yapılan icra takibine diğer müvekkilinin icra kefili olduğunu, icra takibinde talep edilen asıl alacak ve faizlerin fahiş olduğunu, müvekkillerinin emekli maaşlarından yapılan kesintilere rağmen fahiş faiz oranı nedeniyle borcun sona ermediğini, maaş kesintisinde muvafakatı öngören yasal düzenlenmenin yürürlüğünden sonra yapılan kesintilerin iadesi gerektiğini belirterek borç miktarının ve fazla ödenen miktarın tespiti ile yasal düzenlemenin yürürlük tarihi olan 08/05/2008 tarihinden sonra yapılan ...TL kesintinin iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, mahkemenin görevsiz olduğunu, taleplerin zamanaşımına uğradığını, davacıların takibe ve maaş kesintilerine itiraz etmediklerini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacıların fazla ödemesinin ...TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davacıların dava tarihi itibariyle icra takip dosyası nedeniyle borçlu olmadıklarının tespitine ve ...TL nin davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Uyuşmazlık 5464 sayılı Yasa kapsamında düzenlenmiş olan kredi kartı borcundan kaynaklanmaktadır. Anılan Yasanın 26. maddesinde kredi kartı borçları ile ilgili özel bir faiz düzenlemesi bulunmaktadır. Bu nedenle somut olayda 5464 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca faize hükmedilmesi gerekirken, 5464 sayılı Yasaya göre daha genel bir yasa olan 6098 Sayılı TBK" nın 88. ve 120. maddesi hükümlerinin uygulanması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olmuştur. Mahkemece yapılacak iş, yukarıda belirtilen ilkeler gözetilerek bankacılık konusunda uzman bir bilirkişiden, banka kayıtları üzerinde ayrıntılı incelemeyi içeren ve Yargıtay denetimine elverişli rapor alınıp, itirazlar ve deliller hep birlikte değerlendirilerek uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesinden ibaret olmalıdır.






SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı lehine BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 24/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.








Aslı gibidir.
Karşılaştırıldı.