Mahkeme : İSTANBUL Anadolu 44. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Tebligat Kanunu"nun 10. maddesi uyarınca sanığın bilinen en son adresinin araştırılması ve bu adrese tebligat yapılması; bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya bu adrese tebligat yapılamaması hâlinde, sanığın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek, bu adrese tebligat yapılması gerektiği gözetilmeksizin; sanığın yokluğunda verilen 25/04/2012 tarihli 2011/596 esas ve 2012/1115 karar sayılı “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri” kararının, doğrudan adres kayıt sistemindeki adresine tebligat çıkarıldığı, bu tebligatın iade gelmesi üzerine sanığa koşulları oluşmadığı halde Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre 22/05/2012 tarihinde yapılan tebligatın ise usulsüz olduğu ve 25/04/2012 tarihli kararın kesinleşmediği buna bağlı olarak Mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ve "yok" hükmünde olduğu anlaşıldığından, sanığın 30/06/2015 tarihli temyiz dilekçesinin Pendik 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 25/04/2012 tarihli 2011/596 esas ve 2012/1115 karar sayılı karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın kararın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 02/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.