213 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16067 Esas 2018/3797 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

A-Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Cumhuriyet savcısının, 10.02.2015 tarihinde yokluğunda verilen hükmü, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde belirlenen “bir aylık“ yasal süresinden sonra 16.03.2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Yasanın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B-Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise ;
... Denetim Grup Müdürlüğü‘nün 03.11.2008 tarih ve 2008-1606/69 sayılı vergi suçu raporuna istinaden Çubuk Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 25.12.2008 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında 2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açıldığı, Çubuk Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/810 Esas-2012/186 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında düşme kararı verildiği ve 2005-2008 takvim yılları yönünden suç duyurusunda bulunulduğu, bu kez Çubuk Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 07.06.2012 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında 2003-2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açılmış ise de; dava şartı olan mütalaanın, Çubuk Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/810 Esas-2012/186 Karar sayılı dosyasının ve suça konu faturaların dosya içerisinde bulunmadığı anlaşılmakla;
1-İddianamede nitelendirilmesi yapılan suçlarla ilgili 213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca sanık hakkında dava şartı olan mütalaa olup olmadığının araştırılması; varsa aslı veya onaylı örneğinin getirtilmesi, yoksa mütalaa verilip verilmeyeceğinin sorulması,
2-Çubuk Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/810 Esas-2012/186 Karar sayılı dosyasının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
3-Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinin 1. fıkrasında, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" hükmünün yer alması; suç konusu faturaların dosya içerisinde bulunmadığının ve getirtilip duruşmada incelenmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın düzenlediği iddia olunan faturalardan, her takvim yılına ait kanaat oluşturacak sayıdaki asıllarının veya onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesi ve 213 sayılı Kanunun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmesi,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
4- Kabule göre de;
a)Her takvim yılının birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu ve anılan suçlarla ilgili ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, hangi yıl olduğu da belirtilmeksizin tek hüküm kurulması,
b)Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 24.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.