2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2291 Karar No: 2019/14482 Karar Tarihi: 01.10.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2291 Esas 2019/14482 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan açılan davada, 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmü verilmiş ve bu hükmün temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ancak hırsızlık suçundan verilen hüküm için temyiz istemi kabul edilmiş, görüntülerin yetersizliği ve suç tarihi itibariyle yanılgıya düşülerek ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Kamera görüntüleri ile sanıkların fotoğrafları arasında karşılaştırma yapılması gerektiği vurgulanmış, suçun TCK'nın 142/2-h maddesi kapsamında değerlendirilmesi ve cezada 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Geçici 2. maddesi, TCK'nın 142/1-e ve 142/2-h maddeleri, 143. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2019/2291 E. , 2019/14482 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanıklar ... ile ... müdafii, sanıklar ... ve ...’ın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; a-02/02/2015 tarihli CD İzleme Ve Eşkal Tutanağı; kamera görüntülerinin net olmaması, yakınlaştırma işlemi yapıldığında mozaiklenme(bozulma) olması, şahısların sırtının dönük vaziyette olduğu için yüzlerinin net görülmemesi nedenleriyle eşkal bilgileri alınamadığının belirtildiği, tek bir polis memurunun düzenlediği 09/02/2015 tarihli CD İzleme Tutanağında kendilerince bilinen 3 şahsı da isimleriyle belirttiği, 09/03/2015 tarihli Bilirkişi Raporuna göre ise şahısların üç kişi oldukları ikisinin tanınmamak için kapüşonlu mont ve bere taktıklarının tespit edildiği ancak ismen teşhisin yapılmadığı ve sanıkların aşamalarda atılı suçlamaları kabul etmediğinin anlaşılması karşısında; sanıkların muhtelif mesafe ve açılardan yüksek çözünürlükte fotoğrafları temin edilerek, kamera görüntüleri ile birlikte Emniyet Genel Müdürlüğü veya Jandarma Komutanlığı Kriminal Dairesi Başkanlığına gönderilip, olaya ilişkin görüntülerin bulunduğu CD üzerinde, olanaklı ise görüntü iyileştirmesi de yapılmak suretiyle, bu görüntüler ile sanıkların fotoğrafları arasında karşılaştırma yapılmasının sağlanarak bahse konu görüntülerdeki şahıslardan birinin sanık olup olmadığına ilişkin rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, b-Kabule göre de; Sanıkların, katılanın kapıları kilitli haldeki aracının içerisinden camını kırmak suretiyle suça konu eşyaları çalmaları şeklinde gerçekleşen olayda; suç tarihi itibariyle hırsızlık eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini, Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanması sırasında, suç tarihi itibarıyla 1/2 oranında artırım yapılması gerekirken, 1/10 oranında artırım yapılması suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ile ... müdafii, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK"nin 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine, 01.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.