Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2964 Esas 2019/14480 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2964
Karar No: 2019/14480
Karar Tarihi: 01.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2964 Esas 2019/14480 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/2964 E., 2019/14480 K. sayılı kararda, sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyetine ilişkin temyiz isteğinin reddedildiği belirtilmiştir. TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının da nazara alındığı kararda, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanmasının mümkün görüldüğü ifade edilmiştir.
Yasalar ve kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Yasa, 31.03.2011 tarih ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 3000 TL adli para cezası
- TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi kararı

2. Ceza Dairesi 2019/2964 E. , 2019/14480 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 01/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.