Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12415 Esas 2020/2137 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12415
Karar No: 2020/2137
Karar Tarihi: 17.02.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12415 Esas 2020/2137 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal ettiği suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Yapılan incelemede sanığın evin demir kapısını zorlayarak açtığı tespit edilmiştir. Sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1 maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan dava açılması mümkün görülmüştür. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrasında sanığın tutuklulukta geçirdiği sürenin cezasından mahsup edilmesi gerektiği, gerekçeli karar başlığına suçların işlendiği zaman diliminin yazılması gerektiği belirtilmiştir. Dosya ve duruşma tutanaklarına dayanarak, sanığın temyiz nedenleri reddedilmiş ve hükümler tebliğnameye uygun olarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1 maddesi (mala zarar verme)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 63. maddesi (Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesi (hata düzeltme yetkisi)

17. Ceza Dairesi 2019/12415 E. , 2020/2137 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
Kolluk tarafından düzenlenen 21/04/2015 tarih 22.00 saatli olay yeri inceleme raporunda evin demir giriş kapısının kilit kısmından zorlanarak açıldığının belirtildiği anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1 maddesine konu mala zarar verme suçundan dolayı zamanaşımı süresi içerisinde kamu davası açılması mümkün görülmüştür.
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 63. maddesi uyarınca sanığın tutuklulukta geçirdiği sürenin cezasından mahsubuna karar verilmesi gerekirken gözardı edilmişse de infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen mağdur ..."nin gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir hata olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.