Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23570 Esas 2022/1762 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdurlar ... ile ...'a yönelik)
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı (mağdur ...'a yönelik), beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı (mağdur ...'a yönelik) ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (her iki mağdura yönelik) suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde:
Kayden 29.08.2001 ve 12.06.2001 doğumlu mağdurların inceleme tarihi itibarıyla reşit olup, ilk derece mahkemesince kurulan hükümlerin yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekil tarafından temyiz edildiğinden haberdar olmadıklarının anlaşılması üzerine vekilin temyizine muvafakatlarının olup olmadığı hususunda ihtar şerhli gerekçeli karar tebliği yapılmasına dair Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 02.02.2021 gün ve 2016/11603 Esas, 2021/826 sayılı tevdi kararına istinaden dosyanın gönderildiği mahkemece usulüne uygun şekilde yapılan ihtar şerhli gerekçeli karar tebliğine rağmen mağdurların anılan hükümleri temyiz etmemeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Mağdurlardan ...’a yönelik çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve ...’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Mağdur ...’a yönelik beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Marmara Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından 31.08.2012 tarihinde düzenlenen içeriği itibariyle de kesin ve netlikten uzak rapora dayanılarak 5237 sayılı TCK'nın 103/6. maddesinin uygulandığı değerlendirildiğinde, mağdurun olaydan dolayı beden veya ruh sağlığının bozulup bozulmadığı hususunda, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.04.2011 gün ve 2011/56 Esas, 2011/76 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere, Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulundan veya Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulu ölçütlerine göre oluşturulmuş içinde en az bir adli tıp uzmanı ile tetkik edilecek konunun uzmanı bir hekimin zorunlu katılımıyla ve en az beş kişiden oluşacak bir heyetten rapor alınarak sonucuna göre, suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekliliği ile hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58-61. maddeleri ile cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarla ilgili 5237 sayılı Kanunun 102-105. maddelerinde değişiklikler yapılması karşısında, aynı Kanunun 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" düzenlemesi nazara alınıp, lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili maddeleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenerek yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.