MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 14/05/2015 tarihli karar ile hükümlülük, müsadere; 26/06/2015 tarihli ek karar ile Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Gümrük İdaresi vekilinin mahkemenin 26/06/2015 tarihli ek kararına yönelik yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II) Sanık ..."in temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın talimat mahkemesindeki savunmasında bildirdiği adres aynı zamanda MERNİS adresi olduğundan 12/06/2015 tarihinde bu adrese çıkarılan tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre muhtara tebliğ edilip, 2 no"lu haber kağıdının kapıya yapıştırılıp, en yakın komşusuna da haber verilerek sanığa 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21. maddesi gereğince tebliğ edildiği anlaşılmakta ise de, anılan Kanunun 21. maddesi ile Tebligat Tüzüğünün 28. maddesinde belirtilen esaslara uyulmadığı, tebligatta muhatabın adreste bulunmama sebebinin gösterilmemesi ve ""en yakın komşusu durumdan haberdar edildi"" denildiği halde kime haber verildiğinin, imzadan imtina edip etmediğinin açıkça belirtilmemesi karşısında yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, öğrenme üzerine sanığın temyiz isteği yasal süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan TAPDK lehine maktu vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1.Sanıklar hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMUK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
./..


2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uzun süreli hapis cezası ertelenmeyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3. Ele geçen kaçak eşyanın müsaderesi ile birlikte tasfiyesine de karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün (2) numaralı fıkrasında "62. maddesi" ifadesinin çıkartılarak yerine "62/1. madde ve fıkrası" ifadesinin eklenmesi,
2. Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi
3. Hükmün (10) numaralı fıkrasından ""4733 sayılı Yasanın 8/4 maddesi gereğince tasfiyesine"" ifadesinin çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.