Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8866 Esas 2019/5647 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 53/6, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesinde adli para cezası ile hapis cezasının seçimlik olarak düzenlendiği, TCK"nın 50/2. maddesi gereğince seçimlik cezalardan hapis cezası seçildikten sonra paraya çevrilemeyeceğine ilişkin düzenleme karşısında, sanık hakkında 11 ay 7 gün hapis olarak belirlenen temel cezasının aynı kanunun 50/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesi
2- Sanık müdafiinin TCK"nın 51. maddesinde düzenlenen erteleme hükümlerinin uygulanmasına yönelik talebine rağmen CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı olarak, TCK"nın 51. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kabule göre de;
3-Sanığın kusurlu eylemi sonucu katılanın kemik kırığı oluşacak ve duyu veya organlardan birinin işlevinin zayıflaması niteliğinde yaralanmasına rağmen, sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın, 89/2. maddesine göre yarı oranında artırım yapılması sırasında uygulama maddesinin 89/2-b-a yerine 89/2-b olarak gösterilmesi,
4-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısı belirtilmeyerek TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.