Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9399 Esas 2019/5642 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanığın idaresindeki araçla saat 18.00 sıralarında yerleşim yeri içerisindeki, bölünmemiş iki yönlü yolda seyrederken kaza mahali olan kontrolsüz kavşağa geldiğinde, karşıdan karşıya geçmekte olan katılana çarpması neticesinde katılanın basit tıbbi müdahaleyle iyileşemez ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı ve sanığın 0,55 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda, 1,00 promil altında alkollü olduğu anlaşılan sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulama koşullarının bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın cezasında TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılması,
Kabule göre de;
Katılanın olay sonucu kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanması sebebiyle, sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi gereğince tayin edilecek temel ceza üzerinden, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasından sonra TCK"nın 89/2-b maddesi ile arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 25/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.