Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3675 Esas 2019/14445 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3675
Karar No: 2019/14445
Karar Tarihi: 01.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3675 Esas 2019/14445 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak mala zarar verme suçuna ilişkin mahkumiyet hükmüne, 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile eklenen geçici 2. madde gereği doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet kararı temyiz edilemez. Sanık hırsızlık suçundan kurulan hükmü temyiz etmiştir ancak itirazları yerinde görülmemiştir ve hüküm onanmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin bu maddeye ilişkin kararı (24.11.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı karar)

2. Ceza Dairesi 2019/3675 E. , 2019/14445 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 01.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.