Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/12640 Esas 2022/1845 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (sanıklar)
HÜKÜM : Sanıklardan ...'in atılı suçtan beraati ile ..., ... ve ...'un mahkumiyetlerine dair Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.06.2018 gün ve 2017/100 Esas, 2018/345 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun sanıklar ..., ..., ... haklarında kurulan hükümler yönünden esastan, ... hakkında kurulan hüküm yönünden ise düzeltilerek esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanıklar ..., ... ile ... haklarında kurulan hükümlerin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Sanık ... yönünden; yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki ifadeleri, doktor raporu, savunma, tanık beyanları ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanığın olay gecesi mağdureye yönelik cinsel istismar eylemini organ sokmak suretiyle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı ve mevcut haliyle mağdurenin göğüslerine ve cinsel organına dokunma şeklinde sübuta eren eylemin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,

Sanıklar ... ile ... yönünden yapılan değerlendirmede; olay tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin ifadeleri, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, adları geçen sanıkların olay gecesi diğer sanık ...’un evde mağdureye karşı işlediği çocuğun cinsel istismarı suçuna iştirak ettiklerine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmaması karşısında ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararlarının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan ve düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesi'nin 18.01.2019 gün ve 2019/121 Esas, 2019/149 Karar sayılı vaki istinaf başvurularının esastan ve düzeltilerek esastan reddine dair hükümlerin 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.