Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2900 Esas 2019/14444 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2900
Karar No: 2019/14444
Karar Tarihi: 01.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2900 Esas 2019/14444 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık davasında sanık, TCK'nın 141/1 ve 142/1-b maddeleri gereğince mahkum edildi. Ancak suç tarihi itibarıyla sanığın sadece TCK'nın 142/1-b maddesi gereğince cezalandırılması gerektiği karışıklığa neden oldu. Ayrıca, suça konu olan cep telefonunun değeri göz önüne alınmadan TCK'nın 145. maddesinin uygulanmaması, savunma hakkının kısıtlanması gibi sebeplerden dolayı sanığın temyiz itirazları yerinde görüldü ve hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK 53, 142/2-h, 142/1-b, 141/1, 145, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu.

2. Ceza Dairesi 2019/2900 E. , 2019/14444 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının İnfaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlan yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık hakkında düzenlenen 18/10/2014 tarihli İddianame ile " bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık" suçuna uyan TCK"nın 142/2-h maddesi gereğince cezalandırılması talebi ile dava açıldığı ve sanığın suç tarihi itibarıyla suça konu eylem nedeniyle yalnızca TCK’nın 142/1-b maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken, sanık hakkında hem TCK’nın 141/1. hem de 142/1-b maddeleri ile hüküm kurulmak suretiyle hükümde karışıklığa neden olunması,
2- Şikayetçinin beyanına göre suça konu cep telefonunun 100,00 TL değerinde olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-İddianame ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanması talep edildiği halde ek savunma hakkı tanınmadan belirtilen maddenin uygulanmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.