MAHKEMESİ : Isparta İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/12/2013
NUMARASI : 2013/1-2013/542

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki temyiz eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R
Davacı 3. kişi vekili. İsparta 2. İcra Müdürlüğü"nün 2012/2957 sayılı dosyasında 16.10.2012 tarihinde müvekkiline ait hayvanların haczedildiğini, haczin yapıldığı işletmenin müvekkili adına kayıtlı olduğunu, hacze konu hayvanların 07.03.2011 tarihinde müvekkili tarafından dava dışı H.. G.."dan satın alındığını, davalı borçlunun, müvekkilinin hastalığı nedeniyle hayvanların bakımına yardımcı olduğunu iddia ederek, istihkak iddiasının kabulü ile haczedilen hayvanlar üzerindeki hacizlerin kaldırılmasını ve müvekkiline teslimini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, haciz sırasında borçlunun haciz mahallinde hazır bulunduğunu, İİK"nun 97. maddesi gereğince menkul malın borçlunun yedinde sayıldığını, 07.03.2011 tarihinde hacze konu hayvanların muvazaalı olarak kardeşler arasında satışa konu olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davacının keçi kayıt sistemine kayıtlı bir kısım kıl keçileri açısından yasal karinenin aksini kesin ve inandırıcı delillerle ispat ettiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ve davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK"nun 96. vd. maddeleri uyarınca açtığı istihkak davası niteliğindedir.
1-Davacı 3. kişinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı 3. kişinin tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı alacaklının temyiz itirazlarının incelenmesinde; dava konusu haciz, borçlunun huzurunda yapılmıştır. Bu sebeple; İİK"nun 97/a maddesindeki mülkiyet karinesi, borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. İspat yükü altında olan ve karinenin aksini her türlü delille kanıtlama olanağına sahip olan üçüncü kişi, haczedilen hayvanların kendisine ait olduğunu, hayvan pasaportlarının bulunduğunu iddia etmekte olup, delil olarak ise hayvan pasaportları ile işletme tescil belgesine dayanmıştır. Hacze konu hayvanlardan bir kısmının kulak küpe numarası 3. kişi adına kayıtlı ise de: anılan belgeler, ilgilinin beyanına dayalı olarak düzenlendiklerinden, istihkak davalarında güçlü delil teşkil etmezler. Kaldı ki; dava dilekçesinin 3. bendinde hacze konu hayvanların 07.03.2011 tarihinde yani borcun doğumundan sonra, davacının kardeşi (borçlunun eşi) H.. G.."dan satın alındığı açıklanmıştır. Bundan ayrı, tanık sıfatı ile dinlenen haciz memuru H.. B.. İle hacizde görevli taksi şöförü H.. K.., haciz mahallinde hazır bulunan borçlu M.. G.."a mahcuzların kime ait olduğu sorulduğunda, kendilerine ait olduğunu beyan ettiğini ifade etmişlerdir.
Hal böyle olunca; bu maddi ve hukuki olgular ile mevcut deliller birlikte değerlendirildiğinde, davacı 3. kişi. İİK 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin aksini güçlü ve inandırıcı delillerle ispatlayamadığından, davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı 3. kişinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle davalı alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA; taraflarca HUMK"nın 388/4. (HMK. m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunabileceğine, 1.034,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 1.034,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 01.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.