Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/499 Esas 2019/4809 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/499
Karar No: 2019/4809
Karar Tarihi: 08.07.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/499 Esas 2019/4809 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olduğuna dair suçlamayı kabul ederek, temyiz başvurusunu reddetti. Ancak sanığın ByLock kullanıcısı olup olmadığına dair delillerin yeterli olmadığını ve daha detaylı araştırma yapılmadan karar verildiğini belirtti. Bu nedenle hüküm bozuldu ve dosya Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 314/2 (silahlı terör örgütüne üyelik)
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 (terör örgütüne silah sağlama)
- TCK’nın 62, 53, 58/9, 63 (suç işlemek amacıyla kurulan örgütlere ilişkin maddeler)
- CMK'nın 299 (duruşmalı inceleme talebinin reddi)
- CMK’nın 134. maddesi (gizli tanık ifadelerinin alınması)
- CMK'nın 217. maddesi (delillerin duruşmada okunması ve değerlendirilmesi)

16. Ceza Dairesi 2019/499 E. , 2019/4809 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62,53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-)Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından onanarak kesinleşen Dairemizin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 karar sayılı kararında ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bu suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle; örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının, her türlü şüpheden uzak, kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde, kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olduğunun kabul edildiği dikkate alınarak, somut dosyada sanığın ByLock kullanıcısı olup olmadığının atılı suçun sübutu açısından belirleyici delil niteliğinde olması karşısında; temyiz aşamasında dosyaya gönderildiği anlaşılan ve sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren tespit ve değerlendirme tutanağı ile yine temyiz aşamasında dosyaya geldiği anlaşılan veri inceleme raporuna dayanak delilin elde edilişine dair gizli tanık Garson’un daha önce hakim huzurunda alınan ifade tutanağı ve CMK’nın 134. maddesine göre alınan Hakimlik kararı ile varsa ayrıntılı analiz raporunun soruşturmayı yürüten Ankara Cumhuriyet Başsavcılığından araştırılıp getirtilmesinden sonra delillerin CMK’nın 217. maddesi uyarınca duruşmada sanık ve müdafiine okunup diyeceklerinin sorulması ile tüm dosya kapsamının bir bütün halinde değerlendirilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken yetersiz belgelere dayanarak eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün BOZULMASINA, verilen ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alındığında tahliye talebinin reddine, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.