Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2518 Esas 2019/14433 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan, kovuşturma aşamasındaki ifadesinde, sanıkla iştirak halinde suç işleyen diğer sanık ... tarafından suça konu eşyaların bozuk olarak iade edildiğini, 900 TL zararı olduğunu ifade etmiş ise de, 15.12.2013 tarihli teslim ve tesellüm tutanağına göre; suça konu eşyaların tam ve eksiksiz olarak teslim edildiği anlaşılmakla; sanık ... yönünden giderilecek bir zarar kalmadığından, söz ve davranışları ile bu iadeye karşı çıkmayan sanık ile ilgili hırsızlık suçuna ilişkin TCK’nın 168. maddesinin uygulanmasında bir isabetsizlik olmadığı gibi, dosya kapsamına göre olayla ilgisi olmayan tüfek ve fişeklerin iadesine ilişkin karar verilmesi de sonuca etkili görülmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın soruşturma aşamasındaki beyanında 4-5 gün önce akşam saatlerinde havanın karanlık olduğu sırada diğer sanık ...’ın suça konu evi göstererek ‘bu evi soyacağız’ dediğinde, ‘riskli olmaz’ dediğini, zira evin etrafında ışıklar yandığını söylemiş ise de, suçun kesin olarak hangi zaman aralığında işlendiğine dair dosya kapsamında herhangi bir bilgi ve belgeye rastlanmadığı ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 17.35’de başlayıp saat 06.10"da sona erdiğinin anlaşılması karşısında; şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarının sanık lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve suçların gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan sanık hakkında TCK"nın 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2- Etkin pişmanlığın soruşturma aşamasında gerçekleştiğinin kabul edilmiş olması karşısında; hırsızlık suçuna ilişkin 5237 Sayılı TCK’nın 168/1 maddesi ile uygulama yapılırken, anılan maddenin ikinci fıkrasındaki indirim oranının üst sınırı olan ½ oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/2 oranında indirim yapılarak, fazla cezaya hükmedilmesi,
3- Sanık hakkında TCK’nın 168.maddesinin, aynı Kanun’un 62.maddesinden önce uygulanması gerekirken sonra uygulanması suretiyle 1 gün fazla ceza tayin edilerek TCK’nın 61.maddesine aykırı davranılması
4- 14/12/2013 tarihli Olay Yeri İnceleme Raporunda ‘ikametin çelik kapısının ve tüm pencerelerinin kilitli ve sağlam olduğu, arka tarafta ikametin batı yönünde bulunan balkon pvc kapı penceresinin komple kırılmadan sökülmüş olduğu ve ikametin içinde herhangi bir kırılma, dökülme, dağıtma olmadığının’ belirtildiği anlaşılmakla, katılanın herhangi bir zararının oluşup oluşmadığının tespiti ile sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile sanığın mala zarar verme suçundan yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.