Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/7288 Esas 2018/1345 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın maddi tazminat yönünden kısmen kabulüne, manevi tazminat yönünden kabulüne dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 26.11.2007 tarihinde davalıların işleten ve sürücüsü olduğu aracın, müvekkillerinin yaya olan anne ve babasına çarparak her ikisinin de vefatına sebep olduğunu,vefat eden ..."ın Sosyal Güvenlik Kurumundan yaşlılık aylığı aldığı, kendine ait minibüsle öğrenci servis taşımacılığı ve ayrıca çiftçilik yaptığı, müvekkilinin 05.08.2010 tarihinde evlendiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 15.000,00 TL maddi ve 15.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili ile davalı ... davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 2.157,60 TL maddi tazminatın 26/11/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, manevi tazminat isteminin kabulü ile 26/11/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile 15.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen davalılardan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 257,10 TL fazla alınan temyiz peşin harcın davacıya geri verilmesine, 26/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.