MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 2147 sayılı Yasa gereğince yurt dışında çalıştığı işyerinden ayrılma ve yurda dönme şartı aranmaksızın 01/04/2015 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 2147 sayılı Yasa"dan yararlanması gerektiğinin ve "yurt dışındaki işinden ayrılma ve dönme şartı" aranmaksızın 01.04.2015 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile "2147 sayılı Yasa gereğince davacının yurt dışında çalıştığı işyerinden ayrılma ve yurda dönme şartı aranmaksızın hak kazandığı 1.4.2015 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine, davacı ile Kurum arasındaki sataşmanın bu şekilde giderilmesine, (davacının herhangi bir işyerinde çalışmadığı da dikkate alınarak)" hükmedilmiştir.
Somut olayda, davacının 115 gün 506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışması, 2147 sayılı Yasa kapsamında "16.07.1973-30.06.1975" ve "21.11.1977-30.04.1985" tarihleri arasındaki 3420 gün yurt dışı borçlanması ve 600 gün askerlik borçlanmasını 30.03.2015 tarihinde ödemesi ile birlikte gerekli olan prim ödeme gün sayısına ulaştığı ve ancak 506 sayılı Yasa"nın geçici 81.maddesinin "C" bendinin "b" alt bendine göre gerekli olan 60 yaş şartını yerine getirdiği 07.09.2015 tarihinde yaşlılık aylığı şartlarının tamamına haiz olacağı göz önünde bulundurulmadan yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve Yasa"ya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün 1.paragrafındaki; "01.04.2015" tarihi silinerek, yerine; “07.09.2015” tarihinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 11.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.