6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/12880 Esas 2014/223 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12880
Karar No: 2014/223
Karar Tarihi: 08.01.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/12880 Esas 2014/223 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan Asliye Ceza Mahkemesinde yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın hükümlülüğünün açıklanmasının geri bırakılmasına ve müsadere kararı vermiştir. Sanığın temyiz istemi reddedilmiş ve hak yoksunluğu kararı verilmiştir. Ancak, koşullu salıverme kararı alınırken, TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiği unutulmuştur. Bu nedenle, hükmün düzeltilerek onanması kararı verilmiştir. Kanun maddeleri: 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu, 5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 322. maddeleri, ve TCK'nun 53/1-3 madde ve fıkraları.

8. Ceza Dairesi 2013/12880 E. , 2014/223 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında hükümlülük
Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

ASanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;

5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE), mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek sanık isteminin itiraz olarak kabulü ile gereğinin mahallinde yerine getirilmesine,

BSanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 08.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.