Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/5774 Esas 2019/15823 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5774
Karar No: 2019/15823
Karar Tarihi: 11.11.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/5774 Esas 2019/15823 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, görevi yaptırmamak için direnme suçundan yargılanmıştır. Ancak suçun tarihine göre dosya görüşüldükten sonra, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresi dolmuştur. Bu nedenle Yer Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz itirazları kabul edilerek hüküm BOZULMUŞ, ancak sanık hakkında açılan kamu davası asli dava zamanaşımı nedeniyle DÜŞMÜŞTÜR. Kanun maddelerine göre; 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/2 ve CMK'nın 223/8. maddeleri uygulanmıştır.

18. Ceza Dairesi 2018/5774 E. , 2019/15823 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen Yargıtay 5. Ceza Dairesi’nin 18/11/2014 tarihli bozma kararına direnme niteliğindeki hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının savunmasının alındığı 17/06/2010 tarihinden itibaren temyiz inceleme sürecinde gerçekleştiği anlaşıldığından O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, hükmün BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/2 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 11/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.