MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Isparta 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/550 E., 2011/493 K. sayılı ve 22.11.2011 tarihli kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 22.12.2011 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 13.08.2012 tarihinde ""kasten yaralama"" suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 5237 sayılı TCK"nın 86/2, 86/3-a maddesinde tanımlanan kasten yaralama suçundan hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 16.02.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine Isparta 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/550 E., 2011/493 K. sayılı ve 22.11.2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının yeniden ele alınması için mahkemesine ihbarda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde işlediği ihbara konu olan Isparta 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 25.12.2012 tarihli ve 2012/856 E., 2012/1152 K. sayılı mahkumiyetine konu suçun TCK"nın 86/2, 86/3-a maddesinde tanımlanan kasten yaralama suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığının anlaşıldığı, ancak suça sürüklenen çocuğun UYAP"tan alınan adli sicil kaydına göre, 3 yıllık denetim süresi içinde işlediği ve hükmün açıklanmasını gerektiren başka kasıtlı suçlardan kesinleşen mahkumiyetlerinin bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
04.11.2010 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 04.10.2010 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 31/2. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı veya davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği hususunda iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu yönünden de uzman hekim raporu alınması gerektiği gözetilmeden, suça sürüklenen çocuğun işlediği hırsızlık suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olduğuna ilişkin rapor ile yetinilerek eksik soruşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
b- Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 12-15 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılması gerekli olduğu halde, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.