Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 89/2-b, 62, 51/1-3-6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
06.03.2014 günü saat 19:35 sıralarında katılan sürücü ...’ın yönetimindeki motosiklet ile ... Caddesi istikametinden gelip 146 Sokak seyri sırasında geldiği olay mahallinde, solundan 161 Sokağı ters yönde seyretmekte olan 161 promil alkollü sanık sürücü ... yönetimindeki otomobil ile çarpıştığı olayda, sanık idaresindeki otomobile hitaben kavşak başında sağa dönülmez ve taşıt giremez trafik levhalarının bulunmasına rağmen sanığın ters istikamette ve alkollü vaziyette seyrederek kazaya sebep olması nedeniyle bilinçli taksir oranının ½ yerine 1/3 olarak uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik inceleme yapıldığına, kusura, lehe hükümler ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Mahkemece hükmolunan 16 ay 20 gün hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK"nın 51/3 maddesi uyarınca tayin edilecek denetim süresinin, hükmolunan hapis cezasından az olamayacağı gözetilmeksizin, 1 yıl denetim süresinin belirlenmesine karar verilmesi,
2- Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilirken, 5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi ve kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine ve TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının belirtilmesine karşın uygulama maddelerinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 8. paragrafında yer alan “1 yıl” ibaresinin çıkarılarak yerine “ 16 ay 20 gün” ibaresinin eklenmesi, yine aynı paragrafın 2. cümlesinin başına “TCK"nın 51/7. maddesi uyarınca” ibaresinin, son cümlesinin başına da “TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.