Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8007 Esas 2019/15814 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8007
Karar No: 2019/15814
Karar Tarihi: 07.11.2019

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8007 Esas 2019/15814 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlamalarıyla birlikte verilen kararı incelemiş ve kasten yaralama suçu için mahkumiyet, hakaret suçu için ise beraat kararı vermiştir. Sanığın açtığı temyiz davası reddedilmiş ve yerel mahkemenin kararı onanmıştır. Ancak hakaret suçlaması hakkında TCK'nın 129. maddesi yönünden karar verilmemiştir. Mahkeme, verilen kararın Anayasa Mahkemesinin kararıyla iptal edilen TCK'nın 53/1-b maddesi yönünden uygulanamayacağına karar vermiştir. Sanık hakkındaki kasten yaralama suçlamasında ise TCK'nın 29. maddesi uygulanabileceği tartışması yapılmamıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 29. ve 129. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

18. Ceza Dairesi 2019/8007 E. , 2019/15814 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, temyiz talebinin reddi

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Sanık ... hakkında müştekiler ... ve ..."a yönelik kasten yaralama suçuna ilişkin, kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliklerine göre hükümlerin temyiz edilemez olduğu,
Anlaşıldığından, Yerel Mahkemece verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin ek karara yönelik sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, Yerel Mahkemenin redde ilişkin ek kararının ONANMASINA,
B) Diğer hükümlerin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1) Sanık ..."a yükletilen müşteki ..."a karşı kasten yaralama eylemine ve yükletilen suça yönelik, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
a) Sanığın savunmasında, olaydan önce müşteki ..."ın telefonla kendisini tehdit ve sinkaflı sözlerle hakaret ettiğini söylemesi, diğer sanık ..."ın savunmasının da kısmen sanık ..."ın anlatımını doğrular nitelikte bulunması karşısında, sanık hakkında kasten yaralama suçu yönünden TCK"nın 29 ve hakaret suçu yönünden ise aynı Yasanın 129. maddelerinin uygulanma olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,

b) TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkması,
3) Sanık ..."e yükletilen müşteki ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Katılanın olay sırasında sanık ..."in diğer sanıklar ... ve ..."la birlikte kendisine vurduğu yolundaki aşamalardaki tutarlı anlatımları ile bu anlatımları doğrulayan dosyada mevcut doktor raporu karşısında, sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine yazılı biçimde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.