Kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/29347 Esas 2020/12881 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıklar hakkında CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraatine

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanıkların beraatine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’in, mahallindeki Vestel Teknik Servisi"nde yönetici olduğu, iş yerinde gerçekte çalışmadıkları halde diğer sanıkları çalışmış gibi göstererek katılan kurumu zarara uğrattığı, bu suretle sanıkların üzerilerine atılı nitelikli dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen somut olayda;
Sanıkların savunmaları, katılan kuruma ait denetleme raporu, ... kayıtları ve tüm dosya kapsamına göre; suça konu iş yerinin gerçek bir iş yeri olması, sanıkların kurumun denetim imkanını ortadan kaldıracak mahiyette hileli bir hareketinin bulunmaması, kurumun kendisine bildirilen iş yerlerini ve işe giriş bildirgelerini denetleme yetkisinin her zaman bulunması, sanıkların sigorta primlerini katılan kuruma yatırmış olması halinde, 5510 sayılı Kanunun 89. maddesince primlerin irat kaydedileceği, aynı Kanun"un 96. maddesince de yapılan sağlık harcamalarının da geri alınacağının düzenlenmiş olması, primlerin yatırılmamış olması halinde de katılan kurumun alacaklarını her zaman tahsil etme imkanının bulunması karşısında, mahkemece sanıkların üzerine atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçelerine dayanan beraat hükümlerinde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sanıkların üzerine atılı suçların yasal unsurlarının oluştuğuna ilişkin temyiz itirazının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 23/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.