MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.05.2016 tarih, 2014/13-159 Esas, 2016/257 sayılı kararında yer alan "Malın başkasına ait olup olmadığı özel hukuk kurallarına göre belirlenmelidir. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun 20/d maddesinde tescil edilmiş araçların her çeşit satış ve devirlerinin, araç sahibi adına düzenlenmiş tescil belgesi esas alınarak noterler tarafından yapılacağı, noterler tarafından yapılmayan satış ve devirlerin geçersiz olduğu hükme bağlanmıştır.
Bu durumda trafik siciline kayıtlı araçların mülkiyetinin devrini öngören sözleşmelerin geçerliliği, maddede öngörülen şekil şartlarına uygun şekilde yapılmalarına bağlı olup, geçerlilik koşulu olan bu şekle uyulmaksızın yapılan sözleşmeler geçersiz olduğundan, geçersiz satış sözleşmesi uyarınca taraflar verdiklerini geri isteyebileceklerdir. Geçersiz sözleşmeye dayalı olarak aracı teslim alan geri verme yükümlülüğü altında bulunurken, aracın kayıt maliki de sebepsiz zenginleşme kuralları uyarınca bedeli iade edecektir. Bu durumda, aracın mülkiyeti karşı tarafa geçmeyecek, ortada hukuki bir uyuşmazlık bulunacaktır." şeklindeki görüş karşısında, aracı haricen satın aldığında kuşku bulunmayan katılan ...’ın aracın maliki olmadığı, aracın resmi sahibinin halen sanık ... olduğu dolayısıyla hırsızlık suçunun unsurları itibarıyla oluşmadığı ve eylemin hukuki uyuşmazlık sınırlarında kaldığı gözetilmeksizin sanık hakkında beraat yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan ...’ın temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 24.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.