3. Hukuk Dairesi 2015/3634 E. , 2015/5011 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 7. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/12/2013
NUMARASI : 2011/978-2013/1016
Taraflar arasındaki ziynet ve çeyiz eşyasının iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkilinin, davalıdan gördüğü baskı ve şiddetten dolayı haneyi terk ettiğini, çeyiz ve ziynet eşyalarını alamadığını beyan ederek; dava dilekçesinde liste halinde belirtilen çeyiz ve ziynet eşyalarının aynen iadesine, aynen iadesi mümkün olmaması halinde bedellerinin yasal faizi ile müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde; davacının, şahsına ait olan eşyaları evden ayrılırken alıp götürdüğünü; müşterek hanede, sadece, müvekkiline ait eşyaların kaldığını; iddia ettiği ve dava dilekçesinde belirttiği eşyaların müşterek hanede olmadığını savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulü cihetine gidilerek eşyaların aynen iadesine, aynen iadesi mümkün olmadığı taktirde değeri olan 48.180 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dava; ziynet ve çeyiz eşyalarının aynen iadesi veya bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
6100 sayılı HMK"nın 26. maddesinin 1. fıkrasında (HUMK.74 m.) “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü yer almaktadır.
Yasanın bu açık hükmünden de anlaşılacağı üzere; hâkim, iki tarafın iddia ve savunmaları ile bağlı olup, talepten fazlasına veya başka bir şeye hükmedemez.
Davacı, 01.06.2012 havale tarihli dilekçesi ile; "18 adet bileziğin 12 tanesinin burma bilezik olduğu değerinin 20.000 TL olduğu; 6 adet bileziğin düz bilezik ve değerinin 7.500 TL olduğu, bileziklerin toplam değerinin 27.500 TL olduğu; 48 adet çeyrek altının değerinin 7.000 TL olduğu, 24 tane yarım altının 3.500 TL olduğu, toplam fiyatının 10.500 TL olduğu; altın kolye 300 TL, altın künye 300 TL, altın saat 400 TL ve altın yüzük 500 TL, toplam altın bedellerinin 39.500 TL olduğunu belirtmiş; yine, eşya değeri olarak taleplerinin 13.680 TL olduğunu" belirtmiştir.
Dosyada mevcut bilirkişi raporunda ise; dava konusu edilen ziynet eşyalarının dava tarihi itibariyle değerlerinin "12 adet 22 ayar 20"şer gr"lık altın burma bileziğin 21.600,00 TL; 6 adet 22 ayar 15"şer gr"lık altın bileziğin 8.100,00 TL; 48 adet çeyrek altın 7.920,00 TL; 24 adet yarım altın 3.960,00 TL olduğu" belirtilmiştir. Mahkemece de (dava ve ıslah dilekçesindeki ziynetlerin değeri ve miktarı dikkate alınmadan), bilirkişi tarafından ziynetlerin tespit edilen değerleri hükme esas alınarak karar verilmiştir.
Mahkemece; yukarıda açıklanan ilke ve esaslar çerçevesinde, dava ve ıslah dilekçesindeki, ziynetlerin değerine yönelik talep üzerinden hüküm kurulması gerekirken; taleple bağlılık kuralına aykırı olarak, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
sisteminin bir üyesidir.