Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/20873 Esas 2015/36646 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 3 - 2014/56544
MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2012/879 (E) ve 2013/774 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar hakkında mağdurlar Tanju ve Kenan"ı kasten yaralama suçları nedeniyle verilen mahkumiyet hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde:
Sanıklar hakkında tayin olunan cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, sanıklar müdafiinin temyiz isteminin CMUK"un 317.maddesi gereğince ayrı ayrı REDDİNE,
2) Sanık Tarik hakkında mağdur M.. G.."yi yaralama,sanıklar hakkında mağdur A.. G.."i yaralama ,sanıklar Onur ve Emin hakkında mağdur M.. G.."yi yaralama suçları nedeniyle verilen mahkumiyet hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde:
Sanıkların, aşamalarda birbirlerini suçlayıcı ya da çıkar çatışması sonucunu doğururacak savunmalarda bulunmadıkları ve aynı müdafinin hukuki yardımından yararlandıkları davada, birisinin savunmasının öbürünün savunmasına zarar verebilecek nitelikte olmadığı, sanıkların ortak müdafiinin de sanıklardan birinin durumunu iyileştirmek adına diğer sanığın savunmasının aleyhine savunmada bulunmadığı, savunmada zaafiyete sebebiyet verilmediği, bu nedenlerle sanıkların tek müdafii ile temsilinde savunma haklarının kısıtlanmadığı anlaşıldığından tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.”
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanıklar aşamalarda değişmeyen istikrarlı beyanlarında olay tarihinde karşıdan karşıya geçtikleri esnada mağdurlardan A.. G..,T.. G.. ve sanık Ramazan"ın içinde bulunduğu aracın kendilerine teğet geçmesi nedeniyle sanık Onur"un bu duruma "ne yapıyorsun" şeklinde tepki gösterdiği bunun üzerine başlayan ve karşılıklı ağız münakaşası ile devam eden olayın karşılıklı kavgaya dönüştüğünün anlatılması, olayda sanıkların da yaralanmış olduğunun adli raporlardan belirlenmesi karşısında ilk haksız hareketin kimden geldiğinin kesin olarak tespit edilemediği olayda mağdur Tanju"nun duruşma aşamasında alınan 17.01.2013 tarihli beyanında aracın sanıklara teğet geçtiğini doğrulayan beyanı da göz önünde bulundurulup, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı kararı da dikkate alınarak, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanıklar O.. A.. ve E.. T.."ın kavga esnasında diğer sanık T.. A.. ile TCK"nin 37/1 kapsamında birlikte hareket ederek iştirak iradesi altında mağdur M.. G.."nin hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdikleri gözetilmeden haklarındaki cezanın 5237 sayılı TCK"nin 87/1-d maddesi uyarınca 5 yıla çıkarılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca aynı yasanın 326/son maddesi gözetilmek suretiyle BOZULMASINA, 22.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.