4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/11874 Esas 2019/1452 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11874
Karar No: 2019/1452
Karar Tarihi: 05.02.2019

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/11874 Esas 2019/1452 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Dava 4733 sayılı kanuna muhalefet suçuna yöneliktir ve sanık hakkında 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası verilmiştir. Ancak, kararda ceza süresi 1 yıl 11 ay olarak belirtilmiştir. Mahkeme, nakil aracının müsadere edilmesi konusunda her zaman karar verilmesi gerektiğine karar vermiştir. Ancak, maddenin uygulanması konusunda hatalar yapılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nun 51/8. fıkrası, CMK'nun 232/6. maddesi, TCK'nun 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi. Karar düzeltildikten sonra onanmıştır.

7. Ceza Dairesi 2015/11874 E. , 2019/1452 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava konusu nakil aracın müsaderesi hakkında mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına hükmedildiği halde sonraki bentte 1 yıl 11 ay hapis cezası olarak belirtilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
1. TCK"nun 51/8. fıkrasının ihtaratına karar verildiği halde uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanık hakkında verilen ve ertelenen hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK"nun 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu bakımından uygulanmasına yer olmadığına, kendi altsoyu dışında kalan kişilerle ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün TCK"nun 51/7. fıkrasının ihtaratından sonra gelmek üzere, ""TCK"nun 51/8. maddesi uyarınca"" ibaresinin eklenmesi,
2. Hükmün sanık hakkında TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendinin çıkarılması, yerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.