Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK" nın 89/1, 89/2-b.e, 62/1, 52/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanığın kusurunun bulunmadığına, katılan ile sanık arasında iş ilişkisinin kurulmadığına, bilirkişi raporunu hazırlayan kişilerin uzman kişilerden oluşmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Katılana ait Küçükçekmece Adli Tıp Kurumu şube müdürlüğünün 18.11.2011 tarih ve 2011/9259 sayılı raporunda; yaralanmanın katılanın yaşamını tehlikeye sokan bir durum olmadığı belirtilmesine rağmen, sanık hakkında TCK"nın 89/2-b maddesinin yanında TCK"nın 89/2-e maddesinin de uygulanması,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan, "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının birinci paragrafında yer alan, " failin kastının yoğunluğu ve suç saiki" ibarelerinin ve ikinci paragrafta yer alan "ve yaşamını tehlikeye sokan bir duruma" ve "89/2-e" ibarelerinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.