Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2659 Esas 2019/13161 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2659
Karar No: 2019/13161
Karar Tarihi: 24.10.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2659 Esas 2019/13161 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiş ve temyiz başvurusu reddedilmiştir. Ancak sanığın hükmün gerekçeli kararı sanığa tebliğ edilmemiştir çünkü o sırada cezaevinde bulunmaktaydı. Bu nedenle temyiz süresi geçerli sayılmamalıdır. Ayrıca sanık hakkında tekerrüre esas olan ilamın uyuşturucu madde bulundurma suçu ile ilgili olduğu, ancak TCK'nın 191/1. maddesinin 6545 sayılı kanunla değiştirildiği ve uygulanması sırasında teknik hatalar yapıldığı için bu suç yönünden uyarlama yapılmamasına rağmen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı araştırılmamıştır. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmamıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi ve 191/1. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2019/2659 E. , 2019/13161 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler ile 27/05/2015 tarihli ek karar temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın, 17/03/2015 tarihinde aynı adreste birlikte çalışan yeğeni ..."a tebliğ edildiği ve sanığın 7 günlük yasal temyiz süresi geçtikten sonra hükmü temyiz ettiğinden bahisle 27/05/2015 tarihli ek kararla sanığın temyiz istemi reddedilmiş ise de, gerekçeli kararın tebliğ edildiği 17/03/2015 tarihinde sanığın ... nolu... tipi Ceza İnfaz Kurumunda bulunduğu ve dolasıyla yapılan tebligatın geçerisiz olduğunun anlaşılması karşısında, temyiz isteminin reddine ilişkin 27/05/2015 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu ve sanığın temyiz isteminin öğrenme ile süresinde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamın, TCK"nun 191/1. maddesi uyarınca hükmolunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olduğu, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesinin değiştirilmiş olması ve anılan Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddesindeki düzenleme karşısında; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrüre esas olmaması halinde adli sicil kaydındaki diğer ilamlar incelenerek tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun araştırılmaması infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 24.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.