MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Pazar (Rize) 1.Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin verilen 21.12.2012 tarih, 2012/606 Esas ve 2012/511 Karar sayılı hükmün temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 17.11.2014 tarih, 2014/14227 Esas ve 2014/32245 Karar sayılı ilamıyla, anılan suçtan verilen mahkumiyet kararının bozulmasına karar verilip, bozmadan sonra yapılan yargılamada, mahkemece 13.03.2015 tarih ve 2015/21 Esas 2015/139 Karar sayılı hükümle bozma ilamına uymayarak yeniden sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiş ise de; mahkeme tarafından Yargıtay İlamı eklenerek sanık ile katılanın duruşmaya davet edildiği, sanığın bozma ilamına karşı savunmasının alınarak, gerekçenin genişletilmesi ve değiştirilmesi suretiyle yeniden hüküm kurulduğu ve bu hükmün de Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun istikrar bulmuş içtihatları uyarınca (Örneğin, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 25.10.2016 tarih, 2015/783 Esas ve 2016/377 Karar sayılı ilamı) eylemli uyma sonucu verilen yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, Pazar 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 13.03.2015 tarih ve 2015/21 Esas 2015/139 Karar sayılı hükmünün Dairemizce yapılan incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargılamanın bozma öncesindeki safhasında sanığın vekaletnameli savunmanının bulunduğu gözetilmeden, bozma sonrasındaki duruşma konusunda, savunmanın duruşmalardan haberdar edilmemesi ve sanığın savunmasının savunmanı olmadan alınması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-5271 sayılı CMK"nın 216/3. maddesine aykırı olarak, hükmün verildiği 05/02/2014 tarihli oturumda hazır olan sanıktan son sözü sorulmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Ceza Genel Kurulu"nun 28.11.2017 gün, 2014/486 Esas ve 2017/497 Karar sayılı kararı dikkate alınarak; katılana ait işyerinden “tırnakçılık” tabir edilen yöntemle altın bilezik çalan sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek anılan Yasanın 142/2-b maddesi ile hüküm kurulması,
4-Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
5-5275 sayılı Yasa"nın 108/4-5-6. maddesi gereğince, mükerrir sanık hakkında denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükümlünün infaz aşamasında davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden infazı kısıtlayacak biçimde denetim süresi belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17/04/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.