MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük


Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın, suç ortağı ile önceden hazırladıkları düzeneği bir bankanın ATM cihazına yerleştirip mağdurun kartının sıkışmasını sağlayıp aldıktan sonra para çekme eyleminin, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.03.2010 tarih ve 2010/11-17 esas 2010/65 karar sayılı kararında açıklandığı üzere 5237 sayılı TCK.nun 245/1. maddesindeki “her ne surette olursa olsun ele geçirilen” tabirinin hukuka uygun olarak ele geçirmeyi ifade ettiği, kartın hukuka aykırı olarak ele geçirilmesinden sonra kullanılmasının iki ayrı suçu oluşturacağı, somut olayda kredi kartının hukuka aykırı olarak ele geçirilmesi eyleminin aynı Yasanın 141/1. maddesindeki hırsızlık, kartın kullanılarak menfaat elde edilmesi eyleminin, 245/1. maddesindeki “kredi kartının kötüye kullanılması” suçunu oluşturduğu, fikri içtima koşullarının bulunmadığı gözetilmeden eylemin tek suç olarak kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması, tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, temel hapis cezası yanında tayin edilen adli para cezasına esas gün sayısının belirlenmesi sırasında "" elde edilen menfaate göre taktiren"" denilmek suretiyle farklı bir gerekçe gösterildiğinden tebliğnamedeki düşünceye katılınmamış ve sanıktan ele geçirilen adli emanette kayıtlı para hakkında mahallinde her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun,

yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin sanığın savunma hakkının kısıtlandığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün (ONANMASINA), 07.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.