Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/6092 Esas 2018/221 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6092
Karar No: 2018/221
Karar Tarihi: 24.01.2018

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/6092 Esas 2018/221 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kaçak elektrik kullanmak suçundan dolayı mahkumiyet kararı almıştır. Ancak daha sonra kasten başka bir suç işlediği gerekçesiyle yeniden yargılanarak mahkumiyetine karar verilmiştir. Dosyada bulunan bilirkişi raporuna göre, sanık katılan kurumun zararını tazmin ettiği için, ceza verilmesine gerek olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına ve sanığın ceza almasına gerek olmadığına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 142/1-f Maddesi (Karşılıksız yararlanma suçu)
- 6352 Sayılı Kanun (Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi)
- 5271 Sayılı CMK'nın 223/4-a Maddesi (Dosyanın ceza verilmeyecek durumda olduğu tespiti)
- 1412 Sayılı CMUK'nın 322. Maddesi (Dosyanın ceza verilmeyecek durumda olduğu tespiti)

2. Ceza Dairesi 2017/6092 E. , 2018/221 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
28/06/2006 tarihli karar ile sanığın 142/1-f maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verildiğinin, Dairemizin 09/11/2009 tarihli bozma ilamı üzerine 09/02/2010 tarihli karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiğinin, hükmün 12/04/2010 tarihinde kesinleşmesinden sonra 06/08/2014 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanığın yargılanarak mahkumiyetine karar verildiği ve mahkumiyet kararının 22/02/2016 tarihinde kesinleştiği belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan kurum tarafından 267,30 TL olarak bildirilen kaçak elektrik bedelinin 08/03/2006 tarihinde taksitlendirilerek 130,00 TL peşinat yatırıldığının, dosya içerisindeki bilirkişi raporuna göre de normal enerji bedelinin 17,25 TL olarak hesaplandığının ve yatırılan peşinatın bu miktarı karşıladığının anlaşılması karşısında, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 24/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.