MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 21.05.2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı sınır tespiti müdahalenin men"i ve yaya yolu talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28.05.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, geçit hakkı tesisi, sınırların tespiti ve müdahalenin meni taleplerine ilişkindir.
Davacı vekili; müvekkilinin ... İli Merkez İlçesi, Köyü, 462 Parsel de tapuya kayıtlı 2400 m2"lik arsanın maliki olduğunu, 462 Parsel sayılı taşınmazın yanında davalılara ait 448 ve 449 parsel numaralı arsaları olduğunu, müvekkilinin arsası üzerinde oturmakta olduğu konutunun da bulunduğunu, davacıların 462 Parsel numaralı taşınmazlarına gidip, gelebilmeleri için anayola irtibatlı geçit hakkı verilmesini, davacılara ait olan 305, 447, 454 ve 462 parsel numaralı taşınmazlar ile davalılar adına kayıtlı 253 ve 449 numaralı parseller arasındaki sınırın tespiti ile tecavüzün önlenmesini, davacılara ait olan 462 numaralı parsel ile 305, 447 ve 454 parsel numaralı yerler için davalılar adına kayıtlı 253 numaralı parselden yaya yolu verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili ; halihazırda ana yoldan davacının tarlasına yapılmış asfalt yolun bulunduğunu, yolla hem alt taraftan hem üst taraftan bağlantısı olan taşınmaz için sırf dolaşık veya zahmetli olmaması için geçit irtifak talebinde bulunulmasının haksız ve yersiz olduğunu, ayrıca başka geçiş imkanı varken müvekkilinin tarlasının ortadan bölünerek davacı tarafın evine kısa yoldan ulaşması için geçit hakkı tesis edilmesinin kabul edilebilir bir durum olmadığını, müvekkillerine ait 253 nolu parsel üzerinde geçit hakkı tesis etmeleri talebinin kanun hükmüne tamamen aykırı olduğu bu nedenle davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın "Davaların Birleştirilmesi" başlıklı 166. maddesinin 1. fıkrası gereğince, aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde açılmış davalar, aralarında bağlantı bulunması durumunda, davanın her aşamasında, talep üzerine veya kendiliğinden ilk davanın açıldığı mahkemede birleştirilebilir. Birleştirme kararı, ikinci davanın açıldığı mahkemece verilir ve bu karar diğer mahkemeyi bağlar.
Somut olayda; davacılar vekili 21.05.2014 havale tarihli dava dilekçesinde davacının maliki olduğu 462 parsel sayılı taşınmaz lehine, davalılar adına kayıtlı 448 ve 449 parsel sayılı taşınmazlardan geçit hakkı verilmesini, davacılara ait 305, 447, 454 ve 462 parsel sayılı taşınmazlar ile davalılara ait 253 ve 449 parsel sayılı taşınmazlar arasında ki sınırın tespiti ile buralardaki tecavüzün önlenmesini ve davacıya ait 462 parsel ile 305, 447, 454 parsel sayılı taşınmazlar ile davalılar adına kayıtlı 253 parsel sayılı taşınmazdan yaya yolu verilmesini talep etmiştir. Mahkemece geçit hakkına ilişkin davanın kabulüne, davacıların 462, 305, 447, 454 parseller ile 253 parsel arasında yaya yolu verilmesi talebinin reddine, dava konusu edilen 462 ve 448 parseller kapsamında davalılar ... ve ..."nun taşkın inşaatı nedeniyle ilgili olan davanın kabulüne, dava konusu edilen 305 parsel ile 253 parseller arasında tecavüze ilişkin davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır. Davacılar vekili tarafından talep edilen davalar nedenleri ve sonuçları itibari ile birlikte görülebilecek nitelikte davalardan değildir. Aralarında hukuki ve fiili irtibat bulunmayan bu davaların ayrı esaslarda görülmesi gerekir. Geçit hakkı istemi ile diğer talepler nedenleri ve sonuçları itibariyle birlikte görülemeyecek davalardan olduğundan mahkemece, talepler açısından ayırma (tefrik) kararı verilerek ondan sonra işin esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
21.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.