Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2308 Esas 2021/2118 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2308
Karar No: 2021/2118
Karar Tarihi: 03.03.2021

Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2308 Esas 2021/2118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir mükellefe defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatın hukuki sonuç doğurmayacağı belirtilmiştir. Ancak, söz konusu tebligatın yapıldığı tarihte ilgili tutanağın dosya arasında bulunmadığı ve bu nedenle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin önceden belirlenip belirlenmediğinin tespit edilemediği ifade edilmiştir. Bu eksik araştırmanın yasaya aykırı olduğu ve hükümde bozmayı gerektirdiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği de vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- Anayasa Mahkemesi Kararı (2014/140 Esas, 2015/85)

11. Ceza Dairesi 2017/2308 E. , 2021/2118 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- 213 sayılı VUK’nin 139/2. maddesine göre, incelemenin dairede yapılmasını gerektiren nedenlerden birinin varlığı önceden belirlenmeden, faaliyetini sürdüren mükelleflere defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatların hukuki sonuç doğurmayacağı dikkate alınarak; somut olayda faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanığa, iş yeri adresinde 25/10/2013 tarihli isteme yazısının 11/11/2013 tarihinde tebliğ edildiği, vergi suçu raporunda 11/11/2013 tarihli incelemeye başlama tutanağının düzenlendiği ve bu tutanak ile inceleme konusunda bilgilendirme yapıldığının belirtilmiş olması karşısında, söz konusu 11/11/2013 tarihli incelemeye başlama tutanağının dosya arasında bulunmadığı, bu nedenle hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı VUK’nin 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin tespit edilemediği anlaşılmakla, ilgili tutanağın temin edilerek dosya arasına alınması ve isteme yazısının tebliğ edildiği tarihte iş yeri faal olan sanıkla ilgili 213 sayılı VUK’nin 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin araştırılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile mahkumiyet hükmü kurulması yasaya aykırı,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.