Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/574 Esas 2021/1941 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/574
Karar No: 2021/1941

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/574 Esas 2021/1941 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde bir boşanma davası görülmüş ve sonuçlanmıştır. Davacı-davalı kadın ve davalı-davacı erkek arasında yapılan muhakeme sonucunda, manevi tazminatın miktarı, kusur belirlemesi, nafakalar hakkında verilen karar verilmesine yer olmadığı kararı yönünden kadın tarafından katılma yoluyla temyiz edilmiştir. Erkek tarafından ise kadının davasının kabul edilmesi, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve kendi tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edildiği belirtilmiştir. Mahkeme, davacı-davalı kadının yararına hükmolunan manevi tazminatın az olduğuna karar vermiştir. Kararda tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlar, paranın alım gücü, kişilik hakları, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığı, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığına dikkat çekilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat takdiri gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, kararın bu yönde bozulması gerektiği kararlaştırılmış

2. Hukuk Dairesi 2021/574 E. , 2021/1941 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından katılma yoluyla kusur belirlemesi, manevi tazminatın miktarı, nafakalar hakkında verilen karar verilmesine yer olmadığı kararı yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve kendi tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran davacı-davalı kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA aşağıda yazılı harcın Hüseyin"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Ersa"ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2021 (Per.)