Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1960 Esas 2018/3674 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık müdafiinin, 2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde faturalarda en az bulunması öngörülen zorunlu bilgiler içinde düzenleme saati yer almadığı gibi sanık hakkında zincirleme suç hükmünün de uygulanmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura kullanmak eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve hükmün gerekçesinde sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin tatbik edildiği belirtildiği halde hüküm fıkrasında TCK"nın 43. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık müdafiinin, 2005 takvim yılında ise sahte fatura kullanmak suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak" suçunun suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı VUK.nun 359/b-l. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK"nın 66/1- e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları üzerine sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"mn 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 18.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.