Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/772 Esas 2020/13096 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-TCK"nın 107/2. maddesinde düzenlenen şantaj suçunda hapis cezasının yanında adli para cezası da öngörülmüş olmasına karşın, sanık hakkında adli para cezasına hükmedilmemesi,
2-Fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak TCK"nın 62. maddesi uyarınca hakkında takdiri indirim uygulanan, suç tarihinde sabıkası bulunmayan ve CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasını talep eden sanık hakkında; diğer koşullar değerlendirilmeden “sanığın yeniden suç işlemeyeceği hususunda mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından CMK"nın 231/5. maddesinde belirtilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5237 sayılı Yasanın 51. maddesinde belirtilen erteleme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına,” biçimindeki yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı ve sanık ... ile katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.