MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28.12.2015 tarih ve 2014/1222-2015/1025 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının eczacı olduğunu, davalı bankanın şubesinde hesabının bulunduğunu, eczacılık faaliyetleri sırasında bu hesap üzerinden ödemeler yapıldığını, 21/03/2014 tarihinde havale yapmak istediğinde banka ekranında internet sitesinde bakım olduğuna dair uyarı çıktığını, bankayı araması üzerine internet sitelerinde bakım olduğunun bildirildiğini ve banka şubesine gitmesinin istendiği, bankaya gittiğinde davacının hesabından bilgisi dışında ... isimli bir kişinin ... Bankası’daki hesabına EFT yapıldığını öğrendiğini, aynı şahıs tarafından paranın çekildiğini, çekilen paranın müvekkilinin hesabına iadesinin gerektiğini iddia ederek 28.350,00 TL"nin talep tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının banka sisteminde kayıtlı olan cep telefonuna doğrulama mesajı ve onay şifresinin gönderildiğini, davacının sisteme güvenli giriş yaptığını, EFT işlemini kendisinin gerçekleştirdiğini, müvekkili bankanın sistemle ilgili güvenlik tedbirlerini aldığını, kusuru bulunmadığını, belirtilen tarihlerde banka sistemine bir saldırı da bulunmadığını, davacının parayı çeken kişiden talepte bulunması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı bankanın üçüncü kişilerin saldırılarına maruz kalacağı açık olan İnternet bankacılığı gibi tehlikeli bir sistemi kullanan ve müşterilerine sunan bankanın maksimum özen ve dikkat göstererek, en yüksek koruma tedbirlerini almasının zorunlu olduğu, davalı bankanın 5070 sayılı Kanun"a uygun hukuki ve teknik standartlarda olmayan bir şifreleme yöntemiyle internet bankacılığı yaptığı, bu nedenle müşterisinin elektronik ortamda yaptığını iddia ettiği havale/EFT işlemlerini ispatlayamadığı, şifrelerin ne şekilde üçüncü kişilerin eline geçtiğine dair kesin delil olabilecek bilgi ve belge bulunmadığı, bankanın, davacıya hesapları üzerinden EFT yapılabilecek hesap tanımlamalarını ve sisteme bilgisayar üzerinden girilerek işlem yapılabilecek IP numarasını STATİK IP yada IP"ler olarak belirlemesini zorunlu tutmadığı, davalı bankanın mevcut donanımının profesyonel dolandırıcılıklar için önlem alma bakımından eksik olduğu, bankanın söz konusu zarardan sorumlu olduğu, davacının koruma yükümlülüğüne aykırı davrandığının ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kabulü ile 28.350,00 TL"nin 21.03.2014 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı banka vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, bankacılık işleminden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
Davanın niteliği gereği davalı banka harçtan muaf bulunmamasına, dava konusu işleminde harçtan istisna edilmemiş olmasına rağmen mahkemece davalı aleyhine harca hükmedilmemesi doğru değil bozmayı gerektirmekte ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın resen düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenle harçla ilgili hüküm fıkrasının (2) nolu bendinin hükümden çıkarılarak yerine "Alınması gerekli 1.936,59 TL nisbi karar ve ilam harcından 484,15 TL dilekçede peşin alındığından bakiye 1.452,44 TL harcın davalıdan tahsiline" ibaresinin yazılması, keza masraflara ilişkin hüküm fıkrasınında çıkarılarak yerine "513,15 TL dilekçede ödenen harç ile 916,85 TL diğer giderler olmak üzere toplam 1.430,00 TL yargı giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesi" ibaresinin yazılması suretiyle kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.452,44 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.