MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca,... Köyü 2433 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Bilirkişi kurulu raporunda dava konusu taşınmazın dava tarihi itibariyle bağ olduğu belirlendiğine göre, taşınmazın olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden değerlendirme yapılırken ekonomik olarak değer ifade eden ilk ürününün (yaş üzümün) verim, üretim gideri ve ortalama satış fiyatlarının gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğünden getirtilerek bu ürün üzerinden bildirilen veriler esas alınarak değer belirlemek gerekirken, işleme tabi tutulduktan sonra elde edilen kuru üzüm üretimine göre değerlendirme yapılmış olması,
2-Dava konusu taşınmazın tamamı 2950 m² olup, 582,84 m²"si kamulaştırılmış, geriye 141,69 m² kısmı kalmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda kamulaştırmadan artan kesim ekonomik tarımsal faaliyet yapılmasının zorluğu dikkate alınarak bu kısmında kamulaştırılması geriktiği belirtilerek bu kısmında bedelinin ödenmesine karar verildiğine göre taşınmazın tamamının tapusunun iptali ile (davacı vekili dava dilekçesinde yol olarak terkin talebinde bulunduğu hususu da dikkate alınarak) yol olarak terkinine karar verilmesi gerekirken, 582,84 m²’lik kısmın ifrazı ile davacı adına tesciline karar verilmesi,
3-Mahkemece tespit edilen kamulaştırma bedeli davalılar adına bankaya yatırıldığı ve hükümle birlikte davalılara ödenmesine karar verildiğine göre hükmedilen kamulaştırma bedeline karar tarihine kadar faize hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.